Gökyüzü İle İlgili Sözler

Gökyüzü ile ilgili özlü sözler bulmak aslında hiç zor değil. Herhangi bir kitabın sayfasını çevrilince, yıllardır söylenen bir şiire dikkat kesilince, bu sözleri bulmak, görmek pek mümkün. Onlarca söz sarf edilmiş, satır satır özenle dizilmiş sözcükler doludur hakkında. En eski tarihlerden beri Tanrı'nın o, ulaşılmaz mekânı insanları mest etti. Kuşların bir dizi halinde uçup gittikleri; o, uzanıp dokunulamayan mavilikler küçüklükten itibaren keşfedilmeyi bekleyen bir mekân olarak akılların bir köşesinde durur. Büyümüş olunsa bile hayale dalındığında gözler hep orada takılı kalır.

Yıldızların asılı kaldığı, güneşin bir köşeden bir köşeye yavaşça uzandığı bu gökyüzü hakkında sözler yazan onlarca yazar ve şair var. Bir şarkıya kulak vermeyeduralım hemen bir gök iması, gökyüzündeki yıldızların siması tek tek işleniyor dize aralıklarına. Güzel, sakin, ulaşılmaz, birleşmez bir mekân. Turgut Uyar'ın huzuru bulduğu gökyüzü her yazara göre duygu değişikliğine gider. Kimine göre yıldızların altında gönül sarhoş olur, kimi içinse sadece sonsuzluk ve bu sonsuzluktaki yalnızlığı temsil eder. Bazen masalları okurken bulutlar arasında gezintiye çıkılır. Bulutlar teker teker sağa sola çekilir, böylece hayallere ulaşmak için yol bulunur. Astronotlar hayallerinde hep orada yaşar, burçlar oradan nemalanır. İçin de birçok hayal ve umut taşır. Tüm mucitler ona bir göz gezdirir.

Hele ki soğuk havaların yağmur damlalarını, bedeninin içinde nasıl birikmiştir bilinmez ama insanlığa kışın gereksinimi olan kar tanelerini o bağışlar. Tane tanemutluluk ve huzur yağar gökten. Bazen insanlarla ağlar, yaz mevsiminin yaklaşmasıyla çocuklarla güler. Hiçbir zaman terk etmez yaşayanları. Doğumdan ölüme kadar insanlarla beraber yürür, insanlarla beraber durur. Onu görmek için sadece başları yukarıya çevirmek yeter. Ne alanda ileridir ne de geri. Hiçbir zaman durmaz, terk etmez. Tanrı'yı nerede saklıyor diye merak eder küçükler. Çünkü insanları oradan görür, oradan duyar. Gökten istekler için eller ona doğru kaldırılır. Kimi canlılarsa göğü Tanrı olarak bilir. Ondan ister tümünü. Kimi zaman masmavi kimi zamansa gri, geceleri oluşacak melankoli kaynağı olan siyahı, o verir. Korkuları saklar içinde. Geceleri sahil kenarına uzandığınızda elinizi göğe uzattığınızda neredeyse değeceksinizdir. Sabah denize gittiğinizde ise neredeyse gökyüzü ve deniz birbirine değecektir. Tek bir çizgi ayırır onları fakat aslında orada birliktedirler.

Yıldız, gökyüzünün teninden kayar da dileklerimizi gerçekleştirir. Kâğıttan uçaklar yapılır, gökyüzüne not yazılır ve fırlatılır. Tüm yazılar okunmuştur onun tarafından. Hoş bir not için, yazılarınızda size ilham kaynağı olması için, bir yakınınıza sunmanız amacıyla bu sonsuz gökyüzüyle ilgili söylenmiş güzel sözler derledik. Atasözlerinde adeta taht kurmuş, dinlerle bütünleşmiş, şarkılar için içerik kaynağı, masallar için mekân, kuşlar, kelebekler için mekân olan gökyüzü hakkında derlediğimiz yazılara haydi bir göz atalım.

Gökyüzü İle İlgili Söylenmiş Sözler

Soluğuma bir küçük kuş tünemiş. Seninse gölgen yıldız dolu gökyüzünden biçilmiş... (Metin Altıok)

Bırak hayallerini gökyüzüne, bulutlar özlediğini getirsin.

Gök gürültüsü iyidir ve görkemlidir; ancak işi bitiren yıldırımdır. ( Mark Twain)

Gökyüzü mavi kalsın. Akşamı kızıl sabahı sarı. Boyarsa Güneş boyasın ufukları, bulutların arasından süzülen ışıklarıyla...

Ruhumuz böyle gökyüzlerinde uçup dururken birdenbire yere inip insan küçüklüğü ile karşılaşmak ne tuhaf oluyor. (Sabahattin Ali)

Peki, sen, özleminden hiç sıkıştın mı, gökyüzüyle deniz arasında?

Ne görmek istiyorsan gökyüzüne bakınca görürsün, ne almak istiyorsan toprağa verince alırsın.

Bir balon olmak istiyorum. İçinde hâlâ nefesin varken kaçıp gidebilmek için. Bir balon olmak istiyorum, kendimi gökyüzüne asmak ve yok olmak için...

Aşk; gün batımı denizde, gözlerinde kızıl gökyüzü ve sen kalbime batıyorsun eşsiz bir Güneş gibi sevgilim...

Sahile karşı sessizlik var, suskunluk var, biraz da sensizlik var sol yanımda. Birazdan kastım güneşsiz aydınlanmayan sabah gibi, sahili olmayan deniz gibi. Annesiz bir çocuk, gökyüzü olmayan bulut, sensiz bir ben...

Seni hep gökyüzünün önünde düşünüyorum... ( Süreyya Berfe)

Temiz hava var, gürültü yok. Sadece sen, doğa gökyüzü, ağaçlar, uçsuz bucaksız güzellikler...

Sonra cumartesi günleri gelir, sonra gökyüzü gelir hemen kurtulurum. Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak...(Turgut Uyar)

Sen benim geceleyin gökyüzünde parlayan ayım, gündüz içimi ısıtan güneşimsin, sen benim canım kadar sevdiğim bitanemsin.

Değilsek de yakın birbirimize, Uzak da sayılmayız büsbütün. Gökyüzünde iki uçurtma başıboş, yan yanayızdır sadece... (Edip Cansever)

Yeryüzünün öğretmeni olabilmek için gökyüzünün öğrencisi olmak gerekir. - Aliya İzzetbegoviç

Sen benim gökyüzüne göndermiş olduğum en güzel duamsın, yeryüzünde en güzel cevabı gelensin.

Yükle yalnızlığının bütün gri bulutlarını sırtıma. Vücudum yağmur sonrası toprak koksun...

Bazen düşünüyorum da böylesine mükemmel olan gökyüzünün altında, böylesine bozuk olan bazı insanların yaşaması normal midir?

Kuşlar gelmeli; onlara dair hiçbir kötü anı yoktur gökyüzünün. Onlar intiharın ne olduğunu bilmezler, ihanetin de ne olduğunu bilmezler asla.

Yağmura yakalanırsan benden kaçtığın gibi yağmurdan kaç. Çünkü bulutların arkasında aşkı için ağlayan benim...

İşte bu gökyüzü, işte bu yağmurlar, işte bu hava, toprak ve sen ey insan! Ve sen, başıboş, değilsin... (Mehmet Deveci)

Seni her düşündüğümde kalbime bir yıldız çiziyorum. Benim şimdi kaç yıldızım var biliyor musun? Benim artık bir gökyüzüm var

Özgürlük için gökyüzünü satın almanıza gerek yok. Ruhunuzu satmayın yeter. ( Nelson Mandela)

Gökyüzü doldur ciğerlerine ve gökyüzüne biraz kendinden sal. Unutma; her şey düşündüğümüz kadar gerçektir.

Göğü suda arayan, balığı ağaçta bulur. (Çin Özdeyişi)

Ne çok insan var bu şehirde. Yalnız sen, bir tek sen yoksun. Hep öyle olur zaten; Karanlık gökyüzüne kimse kanat açmaz. Herkes maviye uçar. Bu şehir karanlık, sen, mavi peşinde...

Öpüyorum, gökyüzü gibi bakan gözlerinden...

Beni özlediğinde gökyüzüne bak demişti, kafamı eğemez oldum...

Umudun bir rengi olsaydı mavi olurdu. Deniz gibi, gökyüzü gibi. Sonsuz...

Şimdi bir güvercinin uçuşunu bölüşüyoruz, gökyüzünün o meşhur maviliğinde... (Cemal Süreyya)

Günaydın sabah sevincim, uykulu gamzen, kuyularımın rüyası. Günaydın ağzımda harflenmiş olan sonsuzluk, yürümüş olduğum gökyüzü. Günaydın bulutlar, el çırpmayı başaran ağaçlar.

Bulutların her bir detayı, seni hatırlatıyor, bazen parçalanmış, bazen gri, bazen yok...

Vapur denize, martılar gökyüzüne, güneş gülüşüne ve sen en çok benim yanıma yakışırsın.(Ahmet Batman)

Günaydın kuşlar, günaydın ağaçlar, günaydın çiçekler, günaydın böcekler, günaydın bulut, günaydın gökyüzü...

Günaydın mavi gökyüzüne, günaydın denizin mavisine, günaydın doğanın yeşiline, günaydın evrenin sonsuzluğuna, günaydın güzel yüreklere...

güzel günler geride kaldı, sağlıklı hayat dolu günler.. Gökyüzü bile bir başka şekilde bakıyor şimdi ağrılı, kötü, umutsuz. Sende onun gibisin aynı artık bir umudun kalmamış gökyüzü gibi.

Yazdan kalma bir gökyüzü var yıldızlarla dolu...

Biz seninle okyanus ile gökyüzü gibiydik. İkimizde maviydik, ikimizde birbirimize yakın ama hiçbir zaman birleşemeyecek.

Bildiğim bir şey varsa, gökyüzündeki bir kuşu köşeye sıkıştıramazsın. (Murat Menteş)

Yaşam hala çekici geliyordu oysa. Bazen kışın kucağından fırlayıp gelen o muhteşem ilkbahar günlerinden biriydi, gökyüzünün sonsuz maviliği, bütün o kasvetli kış aylarından sonra taze bir soluk gibi geliyordu.

Öyle bir an var ki gökyüzüne bakarken, gözlerini kısmış olduğun güneş, bir buluta sobelenebiliyor.

Göğün her yerde mavi olduğunu anlamak için dünyayı dolaşmanız gerekmez. (Goethe)

Bir gökyüzü çiz sadece sen ve ben olayım.

Ben seni gökyüzü mavisi kadar seviyorum bir düşün istersen...

Bilirsin azizim; Gökyüzüne dokunmak, elin değil, yüreğin işidir.( Volkan Akyüz)

Aşkı gerçek sevda olanın ne işi olur çiçekle, böcekle, o hep aşıktır mavi gökyüzüne.

Düşün ki gökyüzüne aşık olmuş deniz. Kavuşmaları mümkün mü?

Göğün ne kadar da çabuk değiştiğine bakın; onu insanların yaptığını sanacaksınız. (Ruskin)

Gökyüzü, üç beş bulut, akşam garipliği... Başka nemiz kaldı ki şu yalan dünyada?( Oktay Rıfat)

Böylesine güzel bir gökyüzünün altında, bu kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyor? ( Dostoyevski)

Yüzü tablo. Gözleri okyanus. Gülüşü gökyüzü...

Sen bana ait olan gökyüzünde duran en güzel yıldızsın.

Serçe kadar yüreğimin gökyüzü kadar sancısı var...

Eşsiz manzara şu gökyüzü. Alabildiğine mavi ve beyaz. Hayalime dokunmasın kuşlar, kalbimde mevsim hala yaz.

Bana seni neden sevdiğimi soruyorlar. Ben de onlara: Balıklar denizi, kuşlar gökyüzünü severken bir neden mi buldular diyorum.

Bir insanın uzandığı nokta, erişebileceğinin ötesinde olmalı, yoksa gökler neden var? (R. Browning )

Kişiliğinde Şeref Yoksa Eğer Ne Kadar Başın Dik Yürürsen Yürü Gökyüzü Dahi Yüzüne Tükürür.

Yıldızsız gökyüzüne benziyorum bu sıralar.

Sorsan ikimiz de maviydik; ama birimiz deniz, birimiz gökyüzü. Anlatabildim mi?

Üzerine gökyüzü sinmişliği var. Sarıl bana gökyüzü kokalım...

Bulutlar gökyüzünün yükü müdür, süsü müdür? Tutsağı mıdır rüzgârın, sevgilisi midir? ( Şükrü Erbaş)

Gökyüzü geniş, hayatlar kısa, hayaller sonsuz iken yol özgürlük olur.

Bende isterdim benim gökyüzümün aydınlık olmasını lakin o güneşi çoktan kaybettim...

En son ne zaman baktın gökyüzüne? En son nezaman gülümsedin? En son ne zaman sevincinden ağladın? (Yeis Sensura)

Sensiz zamanlarda bile seni düşünüp gülümseyebiliyorsam bil ki tek nedeni gökyüzüne bakıp ikimiz için kurduğum hayallerdendir.

Sevdiğiniz şeyleri gökyüzü yerine toprak alıyorsa artık, büyümüşsünüz demektir.(Göktuğ Başar-)

Umudunu yitirme diye bütün düşlerimi bıraktım gökyüzüne. Ya sana gelecekler ya da vurulup düşecekler hain bir yüreğe...

Gök ağlamadığı zaman yer gülmeyecektir.

Gökyüzü de benim gibi üzgündü, ben ağladım o ağladı.

Gökyüzü kırışıksa kuşların işi…(Edip Cansever)

Bulutlar ağlamasa yeşillikler nasıl güler? (Hz. Mevlana)

Pembe gökyüzü ve mavi bulutlar düşlüyorum ikimiz için...

Senin elini tutmak, senin gözlerine bakmak akşam güneş batımında gökyüzünü izlemek kadar güzeldi.

Gündüz gökyüzünün maviliğini, gece gökyüzündeki yıldızları görebilmen için kafanı yukarıya kaldırmalısın.

Düşünsene sevgilim, haberimiz olmadan sıyrılmışız insanların arasından. Birbirimizden haberimiz yok ama aynı yerde bulmuşuz kaçışı, gökyüzünde...

Şaşırıp kaldım öylece. Nasıl adım atsam bilemedim. Gün kasvet gece kasvetli. Bulutlar sisleri çerisinde bunalıp kaldım. Gök mavisine hasretim. Olmuyor bir türlü beceremiyorum seni düşünmemeyi.

Ben sana baktığım da dolardım bulutlar gibi. Dolardım fakat yağmayı beceremezdim.

Özgürlük için gökyüzünü satın almanıza gerek yok. Ruhunuzu satmayın yeter.” (Nelson Mandela)

Bak, Güneş yeni umutlarla doğuyor. Doğarken de, mutlulukların en güzelini getiriyor. Hadi uyan ve gökyüzüne bak! Benim için sana günaydın diyor.

Ben seni iki mavinin arasında sevdim. Denizin hemen üstünde gökyüzünün hemen altında... - (Gökyüzüne Not, Ahmet Batman)

Gökyüzünden bir yıldız seç bu gece. Gözlerin gibi parlak ve ışıl ışıl olsun. Benim için de bir yıldız seç. Parlak olmasına gerek yok. Sana yakın olsun yeter...

Yaşamak istiyorum. Aşk, sevgi nedir hissederek. Yaşlı teyzenin gözyaşlarını silerek. Uçmak istiyorum. Gökyüzüne dokunurcasına. Kuşlarla yarışırcasına. Tanrıya ulaşırcasına. (Hilal Yiğit)

Gökyüzü meleklerin yeridir. Senin orada yerin yok. Bırak bari orası temiz kalsın.

Şimdi güvercinin uçuşunu bölmekteyiz. Gökyüzünün o meşhur olan mavisinin içerisinde

Gökyüzünden yıldız kayınca dilek tutulur, ama unutma ki nasibinde yoksa değil yıldız gökyüzü de kaysa nafile.

Bulutlar gider. Sen gökyüzü ol. Hiç gitme.

Anlamıyorum, şu mavi gökyüzün8de ne işi var kara bulutların? Gitsinler efendim gitsinler. Başka yere gitsinler. Mavi biraz daha mavi... ( Ümit Yaşar Oğuzcan)

Şimdi seninle bir kuş misali umutlarımızı uçuruyoruz mavi gökyüzünde.

Umudun gökyüzüne en yakın olan dalına bir salıncak kuralım seninle...

Bulutlar burda siyah giyinir bak, bizde gökyüzü mavi değil...

Sen gökyüzündeki güneş olma gece olur güneş gider, sen gökyüzündeki ay olma, gece biter ay gider. En güzeli sen gökyüzü ol her zaman orda kal.

Tüm yerler gökyüzünden aynı uzaklıkta olmaktadır.

Sana gökyüzünü ısmarladım, gülüşlerinde güneş batsın diye. (Nazım Hikmet)

Bir yıldızda yaşayan çiçeği seversen, geceleri gökyüzüne bakmak güzel gelir. (Küçük Prens)

Gökyüzü güzel olan şeylerin ulaşılmaz olduğunun en büyük ispatıdır. Ve Tanrı biz insanları bununla lanetlemiştir.

Sen benim gökyüzündeki en güzel yıldızısın.

Bizim bulaşacağım tek bir yer var o da gökyüzü.

Sevgisi gökyüzü kadar büyük olanın, gülüşü de güneş kadar parlak olur.

Pırıl pırıl Güneşli bir gökyüzü altında, seninle el ele dolaşmak, mutlu olmak istiyorum...

Gökyüzü şahidim olsun ki yıldızlara bakarken seni düşledim...

Şu masmavi gökyüzü kadar sevgi doluyken, sevgimi siyaha boyayacak kadar hissizleştim...

Gece yıldızlar, gündüz bulutlar. Gökyüzü her dâim bakılası bir yer.

Bazen durgun, bazen öfkeli, bazen sessiz, bazen gürültülü. Göğün ne kadar da çabuk değiştiğine bakın; onu insanların yaptığını sanacaksınız. (Ruskin)

Sevgimi bir yerde gökyüzüne yerleştirdim Kimse beni fark etmedi gözyaşı olup yağdım Sıcak günlere inat Yağmurun gözyaşı olduğunu kimse anlamadı Sen bile...

Göklerden süzüldüm tertemiz indim. Yere indim yedi renge boyandım. Boz bulanık bir sel oldum Yürüdüm. Çeşit çeşit türlü renge boyandım. (Aşık Veysel Şatıroğlu)

Ayaklarıma yeşil otlar değmişti, üstümden beyaz bulutlu gökyüzü yürümüştü. Ben ikisinin arasında uyumuştum. Bir çingene şarkısında kederli bir cümle şimdi bunlar... ( Birhan Keskin)

Eğer bir gece, özleyecek olursan; Gökyüzüne bak. Eğer aramızda mesafeler varsa, uçurumlar varsa, eğer ki göz göze gelemiyorsak, değilsen bitişiğimde; Gökyüzüne bak...

Bir kez kaçar uçurtması insanın, sonra bütün gökyüzüne küser... (Hermann Hesse)

Sen hiç yıldızlara atlamak istedin mi? Sanki yıldızların sonunda sen varmışsın gibi, sanki onlar senin için parlıyormuş gibi. Ve sensiz gecelerimde onlarla konuşuyorum, sanki sesimi sana duyuracaklarmış gibi. ( Demet Sahin)

Gökyüzüne bir bak, o gri bulutlar ıslatacak ikimizi de...

Herkes gülerken bir kenara çekilip gökyüzünü izlemekti yalnızlık...

Bir papatyanın acısını dinliyorum. Gökyüzü gitgide genişliyor. (Ataol Behramoğlu)

Ve gözlerimi gökyüzüne diktim, şimdilerde birçok kişinin bakmayı unuttuğu yere...

Ben daha senin ile yağmur yağarken sahilde yürüyecektim. Aynı gökyüzünün altında deliler gibi koşturup kahkahalar ile yan yana ıslanıp duracaktım. Sonrada hasta olup hapşırıp tıksıracaktık fakat bunların hepsi beraber olacaktı.

Yapma adam. Gökyüzünden korkan birine, parçalı bulutlu bakıyorsun. Bakma...

Yeryüzü bir büyük dîvan, gökyüzü bir yüksek tavan… Yıldızlar yürür, sular durur… Gelen kalmaz, giden gelmez.

Gökyüzü diyorum bayım, bu gök kubbenin altında herkese yer var. Dini, dili, ırkı ne olursa olsun herkesin ortak bir çatısı var.

Mesafeler umurumda değil, çünkü hala aynı gökyüzüne bakıyoruz.

Sahiller dalgayı nasıl beklerse gökyüzü mehtabı nasıl özlerse kuru topraklar suya nasıl hasretse sende benim hasretimsin.

Bir kemanın en üst teli gibi gergin ve sinirli olabilirim ama yine de gökyüzü mavileşmeye başladığı sırada uyumaya hazırımdır. (Sylvia Plath)

Dostları özlemle kucaklamayı unutma. Çocuk sevmeyi, çiçek koklamayı unutma. En zor anındayken bile kavganın, gökyüzüne bakmayı unutma! ( Ataol Behramoğlu)

Gökyüzü beyaz, insanlar siyah ve sen yağmurdan sonra çıkan gök kuşağı...

Bugün kalpler parçalı umutlu yer yer görülen ihanet bulutları göz yağışları şeklinde sel olup akacak. Sıkı sevin üşütmeyin...

İşim gücüm budur benim, gökyüzünü boyarım her sabah, hepiniz uykudayken. Uyanır bakarsınız ki mavi. (Orhan Veli Kanık)

Gökyüzü herkese mavi ama herkes bakamıyor işte o gökyüzüne… Mavi güzel renk, annemin gözlerinde saklı bir kısmı.

Bizim gökyüzünde bir yıldızımız olmasın, gökyüzü bizim olsun.

İnsana şiir yakışır, yeryüzüne yağmur, gökyüzüne mavi. (Ahmet Telli)

Gülüşüne yağmur damlası çarpsa, şiir olur. Bunu bir ben bilirim, bir de gökyüzü... (Cemal Süreya)

Gökyüzüne bakmak yetmez, dokunmak gerekir.

Gökyüzünün herkes için bir olması ne kadar tuhaftı. (George Orwell)

Maviyi soruyordun, gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi? Bir renk değildir mavi huydur bende. (Edip Cansever)

Yok, öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak. Unutma; aynı gökyüzü altında, bir direniştir yaşamak. ( Nazım Hikmet)

Seni sevdiğim zamanı hatırlıyor musun? Beraber çimlere uzanıp gökyüzünü seyrediyorduk işte o anda sevdim ben seni. Her defasında kalbim deli gibi çarpıp durdu. Gökyüzüm olur musun sonsuza dek?

Hava açık ve güneşliymiş. Ne önemi var ki; beyninde şimşekler çakıyor içinde fırtınalar kopuyor gözlerinde parçalı bulutlar oluşuyorsa?

Geceleri şehrim o kadar aydınlık ki, gökyüzüne her baktığımda seni göremez oldum artık.( Dilara Dağlı)

Aynı gökyüzünü paylaşmadığımızı biliyorsun değil mi? Sana kendi gökyüzümü göstermeyi isterdim. (Eda Tuzcalı)

Yalnız bende değil yalnızlık hali; Deniz de karanlık, gökyüzü de. (Orhan Veli Kanık)

Çok şükür ki gökyüzü henüz hiçbir cüzdana sığmıyor. 8Farid Farjad-)

Ben sana yalnızca beyaz bulutla simsiyah olan bir gökyüzü verebilirim.

Benim için siler misin geceyi, gökyüzünden?

Nefes aldığın şehir ne kadar şanslı. Kimbilir, sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır... ( Sait Faik Abasıyanık)

Hüzün bir hazin kelime... Ayrılık gibi hicran gibi; ama mutluluk gibi de. Bazen bir gözde görürüz onu bazen bir yüzde. Bazan bulutlarla gelir bazen lodoslarla.( İskender Pala)

Gökyüzü bizim olmasın, biz gökyüzünün olalım. Unutma maviye âşıkken sevemezsin siyahı... (Sezai Karakoç)

Güneşimsin gökyüzümde. Ya da gök senin yüzünde aşkım...

Sadece kalpten gökyüzüne dokunabilirsin. (Hz. Mevlana)

En çok seninle mavi gökyüzüne bakarak hayaller kurmayı sevdim ben...

Dilediğin kadar uzağa git hep aynı gökyüzünü paylaşacağız. (Yılmaz Odabaşı)

Bütün yerler gökten aynı uzaklıktadır. (Robert Burton)

Bulutları çarpışa çarpışa yorgun bir gökyüzüdür artık gülüşün. (Adnan Yücel)

Eninde sonunda, bulutlar dağılacak, gökyüzü açılacak ve Güneş, yeniden parlamaya başlayacak... -

Maviydi adam, gökyüzü gibi bakıyordu, bulut kokuyordu elleri, dünya, onun omzundan bakarken cennet gibi görünüyordu. Ona aşık olmamak mümkün müydü?

Maviydi benim sevdam; yüreğime sığmadı, gökyüzünü boyadı...

Tek tavan gökyüzüdür, gerisi her yerde aynı. (Hakan Günday)

Görmesen bile denizi, yukarıya çevir gözü: deniz gibidir gökyüzü… (Sabahattin Ali)

Mavi, bir renkten daha fazla bence. Sonu olmayan bir gökyüzü, umut dolu bir deniz... ( Cemal Süreya)

Bir odadan baktığın zaman pencerene sığdığı kadardır gökyüzü.

Güneş yine aynı, ben bir eksiğim, ama seninle aynı gökyüzüne bakmakta güzel...

Gökyüzü tam da seni düşünecek, düşündükçe de ölünecek kadar güzel...

Bu yağmur dinsin artık. Gökyüzünün bu kirli rengi dokunuyor bana... (Ümit Yaşar Oğuzcan)

Kimseyi gökyüzüyle özdeşleştirerek sevmeyin. Anılara sırtınızı dönersiniz ama gökyüzünden kaçamazsınız...

Gökyüzünü düşün ve sonrasında bulut düşün. Hiç dağılamayacak olan bulut, her zaman gökyüzünde takılıp kalan. İşte gökyüzü sensin ve bende o takılı kalan bulutum.

Günaydın kuşlar, günaydın gökyüzü, günaydın hiç benim olmayan sevgili.

Denize sıfır evi hiç istemedim ben, ama hep gökyüzüne sıfır hayallerim vardı. (Yılmaz Erdoğan)

İki kıyı gibiyiz. Bizi ayıran deniz aslında tek bağımız. Senin üstünden geçen bulut benim yağmurum. İki kıyıyız hep biraz uzak ama sonsuza dek birarada...

Bir gökyüzü düşün, sonra bir de bulut düşün. Hiç dağılmayan bir bulut,hep gökyüzünde takılı kalan. İşte o gökyüzü sensin, bense o takılı kalan bulut...

Aynı gökyüzüne bakan iki farklı şehiriz senle...( Sevde Özyürek)

Soğuk bir aralık sabahında, gökyüzünde beliren güneşe benziyordu yüzün. Bir kez gülsen, ısınacaktı tüm şehir... (Bektaş Şenel)

Göklerin damına çıktığında, merdiven aranmaz. (Mevlana-)

Hüzün, gökyüzünden geçmekte olan bir bulutun gölgesidir yalnızca...

Senin ile yıldızlara bakmadım ki ben hiç. Gökyüzünde olmadım. Umut dolu oldum o kadar.

İhtiyacım olan tek şey, bir sahil kenarında oturmak, gökyüzüne bakıp sessizliği dinlemek.

Gökyüzüne bakmayanların kalbi, daha çabuk kirlenir... (Cahit Zarifoğlu)

Bulut gelip giderler ama sen gökyüzü olmalısın. Asla gitmemelisin.

Gökyüzü inadına mavi, yaşamak inadına güzel... (Ümit Yaşar Oğuzcan)

Bir ağustos sabahı sev beni. Güneş gökyüzüyle barışık olsun, sen benimle...

Benim gökyüzümde senden başka mavi yok sevgilim...

Beni kuru bir ağaç kavuğunda yaşamaya zorlasalardı da gökyüzüne bakmaktan başka işim olmasaydı, yavaş yavaş buna da alışır giderdim.(Albert Camus)

Gökten ne yağdı da yer kabul etmedi. (Atasözü)

Bir ömür boyu seninleyim desende istemem artık çünkü sen rüzgârın coşturduğu bir toz bulutusun. Bugün bana esersin yarın ellere...

Gökyüzüm sende kaldı. Sen başkalarına yağdıkça ben üşüdüm. Ben üşüdükçe, sen başkalarına doğdun. ( Serkan Özel)

Her şey sona doğru yaklaşmış sanıyordum. Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığım zaman aslında daha yaşanacak çok şeyin olduğunun farkına vardım.

Gökteki kuş buluta sahip olur.

Gökten bir şey düşse parçası bulunacaktır, gönülden düşenin ise hiçbir parçası bulunmaz.

Boğazından lıkır lıkır geçen şu suyun kıymetini bil, nedir ki bu mavilik deme pencereden görebildiğin kadar göğün kıymetini bil.(Oktay Rıfat Horozcu-)

Gökyüzü her zaman içimi ferahlatıyor. O mavilik, ah o mavilik yok mu beni benden alıp götürüyor.

Belki de gökyüzü, insanlardan uzak olduğu için bu kadar güzel...

Toprağın kokusunu hissetmek için gökyüzünü üzmek mi gerekir.

Seni öpmek gökyüzünü öpmek gibi, mavi bir şeydi... (Haydar Ergülen)

Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk. Hiçbir yere gitmiyor. (Edip Cansever)

Eğer gökyüzü bir kağıt, kalem, denize mürekkep olabilseydi sana olan aşkımı anlatmaya gene yetmezdi.

Sen benim gökyüzümsün, ben seni gökyüzü kadar sevdim.

Denizi seyretmek gibidir bozkırda gökyüzünü seyretmek.

Gökyüzü aşktır. Her haliyle insanı anlatır. İnsanı en iyi Gökyüzü tanır.

Bir insan karanlığın ortasında bile gökyüzüyle dolabilir sevildiğini hatırlayınca. Sen bir kere sevmiştin beni ve bu benim için gökyüzü var demekti. (Caner Yaman)

Yollar güzel. Hava güzel. Gece güzel. Gelsene yanıma. Uyuyalım...

Kuşlar gelsin hafız; onlara dair kötü hatıraları yoktur gökyüzünün. Onlar intihar nedir, ihanet nedir bilmezler... (Bekir Erdoğan)

Herkes biraz mavidir. Kimi gökyüzü mavisi, kimi ise deniz...

Senin oturduğun şehirde, gökyüzü mavidir benimkinden, çiçekler daha taze. Kuşlar bile güzeldir birbirinden...( Cahit Külebi)

Gökyüzü bizim olmasın. Biz gökyüzü olalım. Kuş olalım, bulut olalım.

İnsanlar seni anlamadığında, kimsenin seni sevmediğini hissettiğin günlerde de gökyüzüne bak. Gökyüzü; sana ulaşabileceğim tek yer çünkü...

Ne güzel şeysin sen öyle. Hem denizin rengi, hem gökyüzünün. Hem denizin uçsuz bucaklığı hem gökyüzünün. Alabildiğine özgür, özgürlüğün rengi.

Biz aynı gökyüzüne aitiz, ne kadar uzağa gidebilirsin ki, ister kapı komşum, ister dünyanın bir ucunda ol. Bu kalbe girdin ya bir kere, artık nerede istersen orada ol. –Ahmet Batman-

Denizi kaybeden, gökyüzüyle teselli olurmuş. (Murat Mesut)

Birbirimizden çok uzaklarda da olsak, aynı gecede, aynı gökyüzüne bakarak özlemimizi dindirmeye çalışacağız.