Her baba evladının iyiliğini ister. Dolayısıyla da kanından canından çocuğunun mutluluğu için her türlü fedakarlığı yapmaya da hazırdır. Ancak kendisine sevgiyle "BABA" desek de her babanın karakteri farklılık göstermektedir. Kimi baba aşırı derecede sert bir mizaç sergiler, kimi baba yüksek derecede çocuklarına karşı koruyucu ve kollayıcı davranır, kimi baba ise oldukça duygusal bir yapıya sahiptir. Ancak takdir-i ilahi midir bilinmez her babanın öfkelendiğinde, kızdığında veya sitem ettiğinde evladına söylediği sözler birbirine benzer özellikler göstermektedir. Misal; "Kimden İzin Aldın?","Biz de senin gibi gençtik." ,"Sen varken ben mi gideyim ekmek almaya?","Kırıp Atıcam bak, elindeki şu telefonu!","Milletin Çocukları Cin! Bizimkini ise Cin Çarpmış...","Suyu az aç, Boş yere ışıkları açık bırakma! Bedava değil onlar..." gibi sözleri babalarımızdan hepimiz çok işitmişizdir.